ارجوحه الذكريات
كان يوم زى اى يوم نوم طول النهار وسهر طول الليل بس قلت لنفسى لا لازم اعمل حاجه اغير بيها الوضع ده


قلت لازم اخرج بس هروح فين على الصبح كده فكرت وبعدين قلت لازم اخرج انا ووالواد احمد اخويا الصغير 6 سنوات

المهم خرجنا و فى عز الشمس هعمل ايه فى افكارى دى بس

قلنا هنروح مركز لمشاهده الافلام ذات البعد الثالث يالا خلى احمد يتبسط وبصراحه انا كمان روحنا وللاسف

"" المركز مغلق للتجديدات والتطويرات "

ياااه على الحظ

بس قلت لا مش هستسلم من اول جوله فكرت كده اروح فين اروح فين


بس افتكرت انا هروح النادى اللى كنت بروحه وانا صغيره وبالمره ادخل احمد يلعب

بالالعاب بقى شويه من نفسه

وحصل اللى حصل ورحنا بعد عناء شديد مع الاستاذ مترو لانه اتعطل برضه لظروف غامضه

مش عارفه المشكله فى مين فيا علشان قررت انى اخرج

ماعلينا

روحنا النادى والحمد لله وشويه كده ودخلنا حديقه الالعاب كنت بروحها زمااااان

وانا قد احمد كده وكان كلها اطفال اكبر واحد فيهم 10 سنوات بس دخلنا واحمد لعب واتبسط

وانا بصراحه لاقيت نفسى مش قارده اقاوم اللعب اللى كنت بلعبها زمان وخاصه المورجيحه ..


قلت لاحمد روح انت العب وسيبنا انا هنا هستناك المرجيحه دى يااما وقعت من عليها ويااما اتزقيت منها

بس بجد اول لما قعدت عليها لاقيت نفسى بفتكر وافتكر كل ذكرياتى الطفوليه


وكلهم مره واحده بجد كنت سعيده جدا افتكرت كل حاجه عن طفولتى كنت ناسياها

علشان كده سميتها


ارجوحه الذكريات"

شكرا لارجوحه الذكريات اللى فكرتنى باحلى واصدق الذكريات

شكرا لاحمد اخويا لانه كان دافع قوى لانى اخرج ومروحيش البيت

شكرا جدا لكل اللى استحمل وكمل القراه للاخر


Labels:

No comments:

Post a Comment

Subscribe to: Post Comments (Atom)